ماه آبی من

هر وقت صفحه آماده ی نوشتنه تمام چیزایی که در طول روز مدام تو ذهنم رژه میرفتن و میگفتن "بیا مارو بنویس" پرواز میکنن و میرن 

بعد که از وب خارج میشم باز میان میگن "ها ها ما باز اینجاییم تا مغزتو منفجر کنیم"

چیزی که به نظر میاد اینه که فکر و خیالای من انتحارین! :/

بگذریم از این حرفا...

یادمه قبلا یه بار که خیلی ناراحت بودم از اینکه چرا یکی از افکارمو به یکی از دوستام گفتم، توی دفترم نوشته بودم: " منم میرم مثل آدم های تنها نویسنده میشم!"

به نظرم نویسنده ها آدمای تنهایی بودن

وگرنه چه چیز دیگه ای باید باعث بشه که آدم به جای حرف زدن ،بنویسه...؟