اینکه آدم برگرده به عقب و ببینه چقدر با منِ دو سال پیشش فرق کرده میتونه یا ناراحت کننده باشه یا خوشحال کننده... ولی برای من ترسناکه!
دوستای صمیمی دو دسته هستن:
دسته اول اونایین که همیشه خدا به بهانه های مختلف میبینیشون. زیاد باهم حرف میزنین، بیرون میرین و...
چیزی بینتون پنهان نیست و تقریبا در مورد همه چیز به همدیگه میگین.
دسته دوم هم اونان که زیاد نمیبیننشون یا شاید حتی زیادم صحبت نکنین ولی خوب میدونین که اونا بهترین دوستاتونن و حرف هاتونو درک میکنن. وقتی باشون صحبت میکنین یه لبخند عمیق روی لب هاتون میشینه.